Czuję się jak opuszczony wrak człowieka. Osoba której nikt nie kocha i której nie jest przewidziane szczęście. Nie powinnam tak, ale mnie w środku rozdziera jak myślę. Ostatnio za dużo myślę. O tym jak jest, co było i co bym, chciała żeby było. Plany? Nie polecam. Planujesz coś, masz ta cholerna nadzieję, a z tego i tak nic nie wychodzi. I później czujesz w środku ból i smutek. A Ty?
środa, 5 lutego 2014
#19 tak. nie. nie. tak.
Wszystko co ostatnio mowie to sprzeczności. W jednej minucie mam wielkiego banana na twarzy a zaraz mnie łapie zamułka. Ostatnio z często miewam to drugie.
Czuję się jak opuszczony wrak człowieka. Osoba której nikt nie kocha i której nie jest przewidziane szczęście. Nie powinnam tak, ale mnie w środku rozdziera jak myślę. Ostatnio za dużo myślę. O tym jak jest, co było i co bym, chciała żeby było. Plany? Nie polecam. Planujesz coś, masz ta cholerna nadzieję, a z tego i tak nic nie wychodzi. I później czujesz w środku ból i smutek. A Ty?
Czuję się jak opuszczony wrak człowieka. Osoba której nikt nie kocha i której nie jest przewidziane szczęście. Nie powinnam tak, ale mnie w środku rozdziera jak myślę. Ostatnio za dużo myślę. O tym jak jest, co było i co bym, chciała żeby było. Plany? Nie polecam. Planujesz coś, masz ta cholerna nadzieję, a z tego i tak nic nie wychodzi. I później czujesz w środku ból i smutek. A Ty?
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Plany są spoko, pod warunkiem, że jest się świadom tego co może z nimi stać. Trzeba być przygotowanym, że nie wszystko idzie po naszej myśli, że czasami trzeba je lekko zmienić, dostosować do danej sytuacji. Niestety trzeba być przygotowanym na wszystko, a przynajmniej mieć coś w zapasie.
OdpowiedzUsuńCo tak naprawdę czuje? Radość i smutek, ciekawość i znudzenie, gniew i spokój, wszystko jednocześnie. Taki ze mnie człek pełen paradoksów. A tak generalnie to... Czuje... Nie wiem co czuje, nie zastanawiam się nad tym, po prostu sobie żyje.