#21 ''Przestań gdybać, a zacznij czerpać, z życia to co najlepsze zamiast je olewać.''

Uśmiech to ostatnio u mnie podstawa. Słońce świeci, w szkole coraz lepiej. Żyć nie umierać! Jest tak bardzo pozytywnie. A jak często do teraz to się przejawiało? Prawie w ogóle. Wszystko by było ok, ale tęsknota. Czemu ona jest tak uciążliwa? Nienawidzę jej. Teraz byle do świąt, przyjedzie przyjaciel i będzie po tęsknocie. I to mi daje siłę, bo wiem, że on nie zostanie w pracy an wieczność. Wiem, ze nadejdzie czas, gdy się pojawi i pomoże, pocieszy, będzie. Na chwilę, ale będzie. A potem? Potem już coraz częściej.
Czasem nie warto się dobijać tym, że kogoś nie ma, kogoś nam brakuje. Trzeba sobie uświadomić, że czas nie stoi w miejscu i czasami rozmowa z tą osobą wywołuje uśmiech, a do spotkania coraz bliżej. Po co myśleć, "co by było gdyby tu był/a", "gdyby nie był/a tak daleko", "gdybym z  nim/nią w ogóle się nie znała, wtedy bym może nie tęskniła?". Nie gdybaj, ciesz się tym, co masz i idź do przodu, bo jeśli bardzo chcesz czas leci szybciej i szybciej, a do spotkania z tym kimś coraz bliżej.

A jak jest u Ciebie? Jak sobie radzisz z tęsknotą?

#20 pokaż, ze potrafisz

Jak często z  czegoś rezygnujesz tylko dlatego, że uważasz to za nieosiągalne? Wmawiasz sobie, że to nie dla Ciebie. Kogoś lub coś uważasz za niemożliwe dla Ciebie. Ale to nie prawda! Bo jeśli czegoś tak naprawdę mocno pragniesz osiągniesz to. Do niedawna sama popełniałam ten błąd braku wiary w siebie. Przeszło mi. Zrozum, że dzięki temu, że możemy spełniać marzenia nasze życie jest o wiele bardziej fascynujące! I co z  tego, że po drodze do celu poniesiesz porażkę? Życie nie polega na samych wygranych. Trzeba tylko po tej porażce wstać i pokazać, że potrafisz iść do przodu mimo tylu błędów, upadków. Do celu zawsze należy dążyć. To wymaga czasu, ale ta satysfakcja z tego że SAM zdołałeś/łaś coś osiągnąć jest nie do opisania. Więc przestań tylko marzyć o tym czego tak naprawdę chcesz, pomyśl że dasz rade i rusz się! Samo nic się nie zrobi. :)